Festival de Cans, o festival que visibiliza o traballo das mulleres

O Festival de Cans acolle por segundo ano dentro da súa sección oficial o bloque FuraCans, a competición de non-ficción que se consolida nesta nova edición. Neste espazo, no que se poderá ver unha panorámica xeral do que están a realizar parte das xeracións máis novas do cinema galego, atoparemos obras actuais e arriscadas que exploran diferentes variantes do documental e do cinema experimental e que van á procura dunha mirada propia a persoal.

Nas nove curtas seleccionadas, que se proxectarán o sábado 25 de maio, emerxe o traballo dunha interesantísima xeración de realizadoras e realizadores nacidos, sobre todo, na década dos 90. Deste xeito, atopamos propostas documentais como “Hora silenciosa” de Noelia Muíño, onde esta cineasta de O Pino que está a formarse na Universidade de Nova York nos introduce na vida das monxas da clausura do Convento de San Paio de Antealtares; ou “En la boca de la mina” do monfortino Brandán Cerviño, que terá a súa estrea mundial en Cans e que está gravada na antiga cidade mineira de El Cobre en Cuba, país onde se formou e desenvolve a súa obra.

Másnoticias

El emblemático edificio de Antonio Palacios en O Porriño que será un Castillo del Terror por Samaín

23/10/2024

Ayuso pasa de reunirse con Sánchez e irá a un acto en O Porriño

21/10/2024

https://vimeo.com/331859169

Por outra parte, tamén haberá curtametraxes que se constrúen desde exploracións autobiográficas e o traballo cos recordos, como o videodiario “16-11-2016 / 13-5-2017” de Marta Valverde (que xoga coa pantalla partida para despregar apuntes diversos da súa vida), “Devalar” de Mar García (onde a cineasta retrata a súa aldea dende a visión da infancia), ou “Cando mamá pechou as caixas” de Arancha Brandón (que trata as dificultades ás que a nai da directora se enfronta cando decide pechar o negocio familiar).

A experimentación nas formas de narrar e a súa confluencia coas Belas Artes están presentes en “Palmira” de Rebeca Lar e “In touch with the infinite” de Alejandra Pombo. Se na primeira nos atopamos coa reconstrución da historia dunha antepasada curandeira da realizadora, a curta de Alejandra Pombo proponnos unha viaxe performativa cara os adentros da natureza. Ambas obras, que se poderán ver por primeira vez en Cans, están marcadas pola formación artística das súas autoras, a primeira centrada na auto-ficción e a segunda na auto-representación. Completan FuraCans as dúas pezas máis experimentadas no visual e no sonoro, “Cómo desaparecer”, do vigués afincados en Barcelona Carlos Martúnez-Peñalver, e “Caerán lóstregos do ceo”, de Adrián Canoura, unha curta que se sitúa entre a natureza e a mística, e que vén de gañar dous premios en “FILMADRID” e ser escollido pola prestixiosa crítica Nicole Brenez como un dos mellores filmes do 2018.

FuraCans está chamada a converterse nunha das grandes apostas desta XVI edición do Festival de Cans, un interese que se percibiu no aumento de curtas recibidas -arredor de medio centenar de obras- das que só nove entran a competición. As entradas para FuraCans están dispoñibles dende o martes 23 de abril na tenda oficial do evento a un prezo de 6 euros. Estas localidades darán acceso ás proxeccións das curtas de non ficción, que terán lugar o sábado 25 de maio podendo elixir entre a sesión matinal ou sesión de tarde. O aforo é reducido, poñeranse 180 entradas para o paseo de mañá e 90 para o de tarde, polo que se recomenda adquirilas axiña.